Otto Martin Torell
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
11 września 1900 |
| Zawód, zajęcie | |
Otto Martin Torell (ur. 5 czerwca 1828 w Varberg, zm. 11 września 1900)[1] – szwedzki geolog i zoolog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Odebrał edukację w zakresie medycyny w Lund, ale zainteresował się zoologią oraz geologią i poświęcił się tym dziedzinom nauki. W szczególności skupiał się na badaniach bezkręgowców i zmianach geologicznych, które zaszły w plejstocenie. W 1850 roku zastosował teorię Louisa Agassiza o epoce lodowej, aby wyjaśnić swoje obserwacje arktycznych mięczaków na szwedzkim wybrzeżu[2]. W latach 1856–1859 badał lodowce w Szwajcarii i Islandii oraz na Spitsbergenie i Grenlandii[2]. W 1861 roku dowodził[2], wraz z Adolfem Erikiem Nordenskiöldem, pierwszą szwedzką ekspedycją na Morze Arktyczne[1]. Pięć lat później został profesorem zoologii i geologii na uniwersytecie w Lund, a w 1871 r. przewodniczącym Szwedzkiej Służby Geologicznej[1] i przekształcił ją w prestiżową instytucję naukową[3]. Jego dorobek naukowy nie był wielki, ale miał znaczący wpływ na promocję wiedzy geologicznej w Szwecji. Jego arktyczne ekspedycje pozwoliły mu wyjaśnić pochodzenie głazów narzutowych w północnej Europie i wykazać ich pochodzenie glacjalne[1].
W listopadzie 1875 roku na posiedzeniu Niemieckiego Towarzystwa Geologicznego w Berlinie przedstawił próbki skalne zebrane w Rüdersdorf koło Berlina i wykazał, że widoczne na nich ślady działania lodowca są identyczne ze śladami znanymi ze Skandynawii. Na tej podstawie dowodził, że cała Europa była kiedyś pokryta przez lodowce skandynawskie i alpejskie. W przeciwieństwie do Agassiza opisywał lodowce jako posuwające się powolnym, ledwo dostrzegalnym ruchem[4]. Wcześniej, w 1872 roku, opublikował na łamach pisma Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk Proceedings of the Royal Swedish Academy (oryg.: Kungliga Vetenskapsakademiens Förhandligar) swą teorię o lądolodzie[5].
W systemie International Plant Names Index opisane przez niego taksony są oznaczane Torell[6]. Na jego cześć jednemu rodzajowi kopalnych roślin nadano nazwę Torellia Heer 1870[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Torell, Otto Martin, „1911 Encyclopædia Britannica”, Volume 27 [dostęp 2016-08-07] (ang.).
- ↑ a b c Grapes 2008 ↓, s. 165.
- ↑ Otto Martin Torell. (ang.).
- ↑ Adam Zubek: Co lodowiec ma w środku. Historia na lodzie pisana. Polityka, 2016-02-16. [dostęp 2016-08-07].
- ↑ Grapes 2008 ↓, s. 81.
- ↑ Torell, Otto Martin (1828-1900). The International Plant Names Index. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
- ↑ Frans A. Stafleu, Richard Cowan: Taxonomic Literature: A selective guide to botanical publications and collections with dates, commentaries and types. T. VI: Sti-Vuy. Utrecht: 1986, s. 394, seria: Regnum vegetabile. ISBN 90-313-0714-9. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R.H. Grapes: History of Geomorphology and Quaternary Geology. Londyn: Geological Society of London, 2008. ISBN 1-86239-255-2. (ang.).